Bunlar…
Bir həyətlik dincliyi uca tutarlar
tanrı cənnətindən,
Xəbərsizlər iştahının qurbanı
cənnət məmləkətindən,
icazəli cəngavər,
qalstuklu qoyunlar
Mənim ruhumu duymaz!
Mənim ruhumu bilməz!
yaşılkən kötüklənən,
yüz yana yaxılmaqdan içəri çiliklənən,
nə qədər yetişsə - kal…
düşüncəsi, inamı, dili, fikri də idxal,
qorxan - şimşək çaxanda,
leysan yağanda qorxan,
qaranlıq yuvalardan üzə çıxanda qorxan,
torpağın sevincinə arxları bağlanmayan,
bir çiçəyin mehrinə sıxılıb ağlamayan
Məni anlamaz əsla!
Bunlar…
Əlimiz üstə düşmən əli qoyanlar
laylası, duasını minnətlə oxuyanlar,
unudanlar, minillik yolun-izin dilini,
dünyaya sığışmayan dərdimizin dilini ?
nə bilsin hardan gəlir gözümüzə çökən qəm
bu göylərə bağlılıq, bu sərhədsiz düşüncəm.
Çindən Qobustanacan
yazılı daşlarımın toz basan güzgüsünü
silib baxa bilməyən
Ərgənəkon eşqindən hər gün
doğa bilməyən
hardan duysun içimdə
yaşayan böyük ruhu,
hardan duysun nə demək
bu didərgin, bu ulu, bu yorulmaz Türk ruhu?!
Onlara deyən varmı
Altaydan Balkanlara
Tanrıdan Savalana,
uzanan tarix yolu
qopuz simləri kimi
hələ kökdən düşməyib
biz göylərdən gəlsək də,
yolu mən ağartmışam,
yollar göydən düşməyib.
Param-parça bölünmüş,
yürüşdən yorğun, əzik,
ancaq haqqa hamilə,
yenə tarix yolunun
bələdçisi? Bu bizik!
Bu bizik, mənəm, sənsən…
bu gün yorğun, cüssəsiz,
sabah fırtına kimi,
dünya boyu əsənsən!..
Bunlar…
bu etnomüştəbehlər
bu retrokommunistlər,
demokrat, islahatçı,
qlobalçı faşistlər,
və onların qulları,
türk soyadı daşıyan
hədiyyə cocuqları
Məni duyammaz əsla!
Duymaz damarlarımda
dolaşan qaynar qanı,
Tanrıyacan yol çəkən
bu əbədi sevdanı!