-
Iran (Ərdəbil)
Şəlalə Cavanşır
SƏNSİZLİK
Yağmur yağır sənsizliyimə
ərğuvan sarmaşıqları
düyünlənir ıslaq saçlarıma
zamanın uzaqlıq tozu bürüyür yaşıl gözlərimi
ey mənim uzaq anılarım
səni hansı yanlızlığımdan tapıb
əllərinin varlığını hiss edim
bu qarlı qış gecəsində
zamanin nəmli öpücükləri
titrəyir dodaqlarımda
şəhər günəşdən məhrum qalan
qaranlıq bir ruhu daşıyır tənində
elə ağır elə səssiz
və elə yorğun baxışlarla!
Furuğ Fərruxzad
(Çevirən: Şəlalə Cavanşir)
GÜNƏŞ DOĞUR
Bax gör necə gözlərimin içindəki kədər
Damcı - damcı əriyir
Gör necə, üsyancı qara kölgəm
Günəşin tutsağı olur
Bax,
Yox olur bütün varlığım
Içinə çəkir məni bir qıvılcım
qaldırır məni zirvələrə
məni duzağına düşürür
Bax
Mənim göy üzüm
Saysız ulduzlarla dolur
Uzaqlardan daha uzaqlardan gəldin sən ,
ətirlər və ışıqlar ölkəsindən
indi oturdubsan məni fildişləri ,buludlar ve krıstallardan oluşan bir qayıqda
Apar məni ürəyimi oxşayan umudum
Apar şeirlərin və həyəcanların diyarına
Ulduzlarla dolu bir yola çəkirsən məni
oturdursan ulduzlardan daha yüksək bir yerə
Bax
yandim ulduzdan
atəşli ulduzlardan dolub daşdım
Gecənin gölçüklərindən ulduzları toplayan
Saf qırmızı balıqlar kimi oldum
əskidən nə qədər uzaqdaydı yer kürəmiz
Göyüzünün bənövşə odalarına
Indi sənin və mələklərin qarlı qanadlarının səsini yenidən eşidirəm
Bax sonunda mən haralara çatmışam
Samanyoluna , ölümsüzlügə , sonsuzluğa
Indi ki çatmışıq zirvələrə
Yu məni ləpələr şarabıyla
Öpücüklərinin ipəyinə sar məni
Məni istə uzun sürən gecələrdə
məni bir daha yalnız buraxma
Məni ulduzlardan ayırma
Bax yolumuzda gecənin mumu
necə damcı-damcı əriyir
sənin sıcaq laylalarına
mənim gözlərimin qara qədəhi
yuxu şarabıyla dolur daşır
mənim şeirlərimin beşiginə bax ki
necə sən üflədikcə günəş doğuyur .
http://www.facebook.com/shelale.cavanshir
Iran (Ərdəbil)
Şəlalə Cavanşır
SƏNSİZLİK
Yağmur yağır sənsizliyimə
ərğuvan sarmaşıqları
düyünlənir ıslaq saçlarıma
zamanın uzaqlıq tozu bürüyür yaşıl gözlərimi
ey mənim uzaq anılarım
səni hansı yanlızlığımdan tapıb
əllərinin varlığını hiss edim
bu qarlı qış gecəsində
zamanin nəmli öpücükləri
titrəyir dodaqlarımda
şəhər günəşdən məhrum qalan
qaranlıq bir ruhu daşıyır tənində
elə ağır elə səssiz
və elə yorğun baxışlarla!
Furuğ Fərruxzad
(Çevirən: Şəlalə Cavanşir)
GÜNƏŞ DOĞUR
Bax gör necə gözlərimin içindəki kədər
Damcı - damcı əriyir
Gör necə, üsyancı qara kölgəm
Günəşin tutsağı olur
Bax,
Yox olur bütün varlığım
Içinə çəkir məni bir qıvılcım
qaldırır məni zirvələrə
məni duzağına düşürür
Bax
Mənim göy üzüm
Saysız ulduzlarla dolur
Uzaqlardan daha uzaqlardan gəldin sən ,
ətirlər və ışıqlar ölkəsindən
indi oturdubsan məni fildişləri ,buludlar ve krıstallardan oluşan bir qayıqda
Apar məni ürəyimi oxşayan umudum
Apar şeirlərin və həyəcanların diyarına
Ulduzlarla dolu bir yola çəkirsən məni
oturdursan ulduzlardan daha yüksək bir yerə
Bax
yandim ulduzdan
atəşli ulduzlardan dolub daşdım
Gecənin gölçüklərindən ulduzları toplayan
Saf qırmızı balıqlar kimi oldum
əskidən nə qədər uzaqdaydı yer kürəmiz
Göyüzünün bənövşə odalarına
Indi sənin və mələklərin qarlı qanadlarının səsini yenidən eşidirəm
Bax sonunda mən haralara çatmışam
Samanyoluna , ölümsüzlügə , sonsuzluğa
Indi ki çatmışıq zirvələrə
Yu məni ləpələr şarabıyla
Öpücüklərinin ipəyinə sar məni
Məni istə uzun sürən gecələrdə
məni bir daha yalnız buraxma
Məni ulduzlardan ayırma
Bax yolumuzda gecənin mumu
necə damcı-damcı əriyir
sənin sıcaq laylalarına
mənim gözlərimin qara qədəhi
yuxu şarabıyla dolur daşır
mənim şeirlərimin beşiginə bax ki
necə sən üflədikcə günəş doğuyur .
http://www.facebook.com/shelale.cavanshir